Przejdź do treści

Dr Maya Rosman: Jedna łyżka tego dania zawiera prawie wszystko, czego potrzebuje organizm

Znajduje się na talerzach wielu Izraelczyków – i nie bez powodu. Tahini to składnik, który stanowi idealną równowagę między wspaniałym smakiem a imponującymi wartościami odżywczymi – oto wszystko, co trzeba wiedzieć

Źródłem tahini są ziarna sezamu, jednej z pierwszych roślin, które człowiek nauczył się uprawiać na potrzeby żywieniowe już około 5000 lat temu. Sezam był już wtedy uważany za cenne źródło energii, zdrowia i piękna: w starożytnym Egipcie używano go do produkcji drogiego oleju, a w tradycyjnej medycynie indyjskiej uważano go za „pokarm wzmacniający życie” .

Sama tahina, wytwarzana z mielonego sezamu, weszła do diety śródziemnomorskiej i stała się składnikiem, który stanowi idealną równowagę między wspaniałym smakiem a imponującymi wartościami odżywczymi. Nowe badania potwierdzają to, co starożytne kultury już wiedziały: sezam i tahini mogą poprawiać równowagę poziomu cukru we krwi, obniżać ciśnienie krwi i przyczyniać się do elastyczności naczyń krwionośnych.

W szerokim przeglądzie naukowym (Meta-Analysis, PubMed) stwierdzono, że regularne włączanie produktów z sezamem do diety prowadziło do wyraźnego obniżenia poziomu cukru na czczo i poprawy wskaźników HbA1c. Inne badanie wykazało, że spożywanie tahini w ramach jednego posiłku dziennie poprawiało funkcjonowanie naczyń krwionośnych i zmniejszało poziom zapalenia.

Poza badaniami trudno zignorować zwycięskie połączenie smaku i zdrowia: jedna łyżka tahini zawiera białko, wapń, magnez, żelazo, cynk, witaminy z grupy B i dobre tłuszcze – prawie wszystko, czego organizm potrzebuje w jednym produkcie spożywczym. Nic dziwnego, że obecnie jest uważana za jeden z „superfoods” lokalnej kuchni.

8 ważnych rzeczy, których nie wiedzieliście o tahini

1. Czy sezam pełnoziarnisty jest zdrowszy?

Surowa tahini z pełnoziarnistego sezamu zawiera znacznie więcej żelaza i cynku niż zwykła surowa tahini.

Łupina dodaje wprawdzie lekkiej goryczy, ale jest również głównym źródłem minerałów.

2. Która warstwa jest zdrowsza?

Z czasem tahini czasami dzieli się na dwie warstwy – górna warstwa jest bardziej płynna, a dolna gęstsza i bardziej stała. Dolna warstwa, która dla wielu z nas jest smaczniejsza, zawiera więcej białka i wapnia. Górna warstwa jest bogatsza w tłuszcze oraz kwasy omega-9 i omega-6.

3. Surowa tahini jest doskonałym źródłem magnezu

Jedna łyżka tahini (15 g) dostarcza około 50 mg magnezu, co stanowi około 15% zalecanego dziennego spożycia!

Ponadto zawiera cynk, miedź, mangan i wapń – wszystkie te składniki są ważne dla wytrzymałości kości i układu odpornościowego.

4. Znaczna część izraelskiej tahini jest produkowana z ziaren pochodzących z Etiopii

Odmiana etiopska jest uważana za szczególnie wysokiej jakości ze względu na aromat, kolor i konsystencję . W krajach europejskich najczęściej używa się sezamu z Turcji lub Indii. Odmiany tamtejsze są jaśniejsze i mają mniej „orzechowy” smak, dlatego większość Izraelczyków uważa, że tahini z tych krajów nie smakuje tak dobrze jak izraelskie.

5. Gotowa sałatka z tahini – tylko połowa wartości odżywczej

Gotowa tahini jest rozcieńczana wodą (czasami nawet dwukrotnie), dlatego też zawartość kalorii i białka jest o połowę niższa. Jednak największą wadą nie jest woda, ale konserwanty dodawane do większości gotowych sałatek.

6. Co jest zdrowsze: tahini czy sezam?

Odpowiedź jest jednoznaczna – tahini. Całe ziarna sezamu przechodzą przez układ pokarmowy prawie w całości, a znaczna ich część w ogóle nie ulega trawieniu.

Podczas mielenia sezamu na tahini wszystkie składniki odżywcze – białko, wapń, żelazo i dobre tłuszcze – są dostępne i dobrze przyswajalne przez organizm.

7. Tahini zawiera wysokiej jakości białko pochodzenia roślinnego i zdecydowanie można je zaliczyć do dziennego zapotrzebowania na białko.

Tahini zawiera 17% białka, które jest dość wysokiej jakości i zawiera ważne aminokwasy. Połączenie tahini z roślinami strączkowymi (takimi jak ciecierzyca lub soczewica) tworzy jeszcze pełniejsze białko.

8. Długotrwałe przechowywanie nie wpływa negatywnie na minerały

Minerały (wapń, magnez, żelazo, cynk) są odporne na ciepło i upływ czasu. Białko również nie ulega zniszczeniu, a witaminy z grupy B, które są obecne w dużej ilości w tahini, są odporne na upływ czasu.